Mir domowy, czyli wolność niezakłóconego korzystania z domu, mieszkania czy innego lokalu, jest dobrem chronionym przez przepisy prawa karnego. Przestępstwo naruszenia miru domowego zostało spenalizowane w art. 193 kodeksu karnego. Występek ten należy do najstarszych zakazów karnych występujących w Europie. Był on znany w dawnym prawie polskim jako instytucja naruszenia miru (pokoju), która obejmowała szczególną ochroną niektóre miejsca, takie jak np. dwór królewski, domy szlacheckie, kościoły, drogi lub jarmarki.